Dag 13 Lone Pine - Midpines

Vandaaghebben we een nieuw record gehaald, wekker gezet en binnen het uur zitten we met z'n allen in de auto. We gaan richting Yosemite, alleen niet rechtstreeks maar via het lijstje van Sas. We gaan allereerst naar Erick Schat's Bakkery in Bishop waar we beginnen met een lekker ontbijtje. Dit is een Nederlander die is Bishop een bakkerij heeft opgezet. We dachten een schattig klein winkeltje aan te treffen maar dat was niet het geval. Wat een grote winkel is dit zeg......  je kunt de invloeden van Nederland zien in de vorm van stroopwafels en de oliebollen. We kunnen maken dat we richting de West kust gaan want de temperatuur wordt zeer aangenaam. Het is zo rond de 25 vragen en weer waait en heerlijk briesje 😊We ontbijten lekker op het terras en als het op is gaan we op pad naar Mono Lake. Dit is een van de oudste meren van Amerika en het water is 2x zo zout als de zee. Er stromen meerdere bronnen het meer in maar geen naar buiten. Het water kan dus alleen maar verdampen, daarom is het meer ook zo zout. Overal zie je hier Tufu's, dit zijn calcium carbonaat spitsen die onder water ontstaan. Doordat het waterpijl in het meer al jarenlang zakt komen deze torens nu boven water te staan. Het waterpijl zakt doordat het smeltwater van de bergen (wat normaal in het meer vloeit) nu grotendeels wordt afgetapt richting Los Angeles. Jaarlijks hebben tussen de 2 en 3 miljoen trekvogels hiereen tussenstop om zich vol te vreten voordat ze verder vliegen naar hun eindbestemming. er worden nu inmiddels maatregelen genomen om het waterpijl weer langzaam te laten stijgen.Een oase van rust en wat een bijzonder gesteente zijn de Tufu's. Een topper om langs te gaan. We gaan weer op pad en nu naar Bodie(de oudste en best bewaarde spookstad van Amerika). We volgen de Navigatie van de auto en komen op een onverharde weg terecht van 15 km, dit doet ons direct weer denken aan Zuid-Afrika. Billen bij elkaar en hopen dat we geen lekke band krijgen, want.......Na een hotseknotse tocht van een dik half uur komen we aan bij Bodie. Weet eigenlijk niet goed wat we moeten verwachten. Hoop gedoe om de auto te parkeren en op weg naar de spookstad. We lopen door het stadje heen en zitten elkaar na een kwartiertje aan te kijken. Nou dit is de eerste mispeer van Sas want wij kunnen hier niks mee. Misschien dat er mensen zijn die hier geïnteresseerd in zijn maar dit is niet voor ons weggelegd. Verlies nemen(Entree) en geen kostbare tijd meer aan verspillen. Binnen het half uur zitten we weer in de auto. We nemen de andere weg terug(scheelt een half uur butsen in de auto en zijn weer op weg. We moeten een stukje terug om weer op de weg richting de Tioga Pas te komen. Via deze pas komen we bovenlangs Yosemite binnen en rijden dan tot boven de 3000 meter langs meren en mooie rotspartijen. Onderweg stoppen we voor uitzichtpunten, leuke borden, nummerplaten. Vlak voordat we de pas op rijden zegt Sas: Ik wil nog wel graag een zo'n Coca Cola vrachtwagen fotograferen. Waarop ik zeg: dat kun je hier wel vergeten dat gaat je echt niet lukken. Dat wordt San Francisco of Los Angeles, we draaien links de berg op en de eerste vrachtwagen welke we inhalen is......inderdaad de Coca Cola. Dit hadden we wat meer in Las Vegas moeten hebben had een stuk in de kosten gescheeld😂. We rijden de Tioga pas op en bewonderen de uitzichten, meren en rotspartijen. We lunchen nog even tussendoor en besluiten rond 5 uur richting ons volgende adres te rijden. Het is even wennen maar we slapen nu voor 2 nachten in een soort tent op 45 min van Yosemite. We gaan er morgen nog een keertje vroeg uit om alles uit de dag Yosemite te halen. Hopelijk wordt het dan wat meer relaxed, want de afgelopen dagen waren wel heftig met veel km. Nog even een tussenstand van de nummerborden, we moesten er dachten we nog 15. Dat klopte niet helemaal want we waren er nog een paar vergeten en er stonden wat dubbelen op. De lijst is inmiddels bijgewerkt en we missen er nu nog 9...... De WiFi is niet geweldig dus de foto 's houden jullie tegoed