Dag 19 Monterey - Nipomo

Wekker op half zeven vanochtend......wat een k.......ding en k....tijd. We kunnen toch merken dat de vakantie al even onderweg is en dat we al best druk zijn geweest de afgelopen tijd. Maar ja het moet gewoon (dus niet piepen) want we gaan vandaag walvissen spotten en alles wat we extra zien is meegenomen. We moeten wel weer gelijk de auto inpakken want het walvis spotten begint om 9 uur en duurt 4 uur en dan moeten we allang de kamer uit. Loop naar buiten om de klep van de auto open te doen en wat!!!! zullen we nou krijgen ...........regen? Weliswaar miezer maar toch, dat hadden we niet afgesproken. Nou dat voorspelt niet veel goeds maar ik verrek het om een lange broek aan te trekken(ga ik nog spijt van krijgen). Auto ingepakt en op naar Fisherman's Wharf, elke stad aan het water heeft er volgens mij wel één. Als het goed is heeft Sas niet zo'n grote boot uitgekozen want dat massale zijn we eigenlijk niet zo van. We hebben ons gemeld en het is nog even wachten tot dat het kwart voor negen is......het terras bij de boot loopt al aardig vol. Ik begin uit nieuwsgierigheid te tellen en komt al tot 40, nou dat wordt leuk op zo'n kleine boot. Gelukkig na de uitleg van de veiligheid en de regels op de boot blijkt dat de groep doormidden gaat en over 2 boten wordt verdeeld. We zoeken een mooi plekje voor op de boot en gassen met dat ding. We varen de haven uit en zien al gelijk kuddes zeeleeuwen liggen, even verderop een zeeotter in het water(handjes op de buik en rustig drijvend op het water) De tocht gaat verder naar de baai voor Monterey, dit is een hele bijzondere baai want hier bevindt zich een canyon  Deze onderwater canyon is de 3e grootste onderzeese canyon in de wereld. Het zorgt ervoor dat het de baai veel voedselrijk zeewater heeft. Dit trekt allerlei vogels en zoogdieren uit de wijde omtrek aan. En dat kunnen we gelijk merken want we zien een groep risso's(dolfijnen met de stompe snuit) langs zwemmen. Verderop zien we de eerste fonteinen verschijnen en ja hoor een aantal bultruggen in aantocht. Gelijk komt hier de moeilijkheid van het fotograferen van deze walvissen langs want ze gaan constant naar beneden en waar komen ze dan voor een mooie foto weer naar boven. Onze kapitein roept dat de grootste kans is daar waar de meeste volgels en zeeleeuwen zwemmen, want deze groep dieren begeleidt deze walvissen over hele grote gedeelten. Daar kunnen we wat mee en de eerste mooie foto's zijn geschoten. Het blijft draaien en keren, stil liggen, weer vooruit om telkens weer het mooiste plekje te krijgen. Soms duiken de walvissen onder om een heel eind verder weer naar boven te komen. We zitten inmiddels halverwege de tocht en de kapitein zegt dat ze een ander stuk verderop willen gaan bekijken en het advies is stilzitten, goed vast houden of naar binnen gaan. Dat merken we want het gas gaat er goed op en dan begin je het toch langzaam koud te krijgen met je korte broek in 15 graden op een boot. De opkomede misselijkheid waren we goed op voorbereidt want (Zuid Afrika walvis spotten was niet erg goed bevallen) de reistabletten tegen misselijkheid waren al ingenomen. We varen een behoorlijk stuk door en komen nu op plaatsen waar dieptes van 500 tot 750 meter worden gemeten en ook hier zien we voorbijtrekkende walvissen in groepjes van 2 tot 5 exemplaren. Deze zijn echt op doorreis en gaan in één lange sliert achter elkaar aan. Een fantastisch gezicht om naar te kijken, als een geoliede machine van boven naar beneden met af en toe een fontein. We proberen nog wat mooie foto's te maken voordat we de boot omkeren en weer naar het vaste land gaan. Wat is dit een mooie tocht geweest en wat hebben we de walvissen van dichtbij gezien. Geen wonder dat dit gebied hoog op de lijst van walvissen spotten staat. We pakken onze auto weer en maken ons op voor gedeelte 2 van de Highway 1 richting Nipomo. Het is een kronkelige route van 150 km wat helemaal langs de kust loopt en constant heuvel op en af gaat. We komen prachtige baaien en mooie vergezichten tegen. We zien een waterval van uit die bergen komt en zo de zee in vallen en grote groepen zeeolifanten die aan het strand liggen te zonnebaden. Maar vooral genieten van de ruige kust van soms wel een paar honderd meter hoog die wel een beetje weg heeft van de Amalfi kust in Italië(maar dan zonder de hotels en de drukte). Prachtige weg en heel erg genoten alleen vond ik de afstand(zeker gezien de gemiddelde snelheid wat je haalt) erg lang. We komen dus na een lange tocht bij onze eerste AirBnB aan, gewoon bij mensen aan huis. We hebben een prachtige kamer waar we heerlijk kunnen liggen en de mensen zijn super aardig(was wel spannend maar pakt gelukkig prima uit). Eerst alles weer uitpakken en een plekje geven maar we slapen hier 2 nachten dus dat is dan wel weer lekker. Vandaag mooie dag gehad met prachtige walvistocht maar wel erg intensief en lang, dus morgen een lapzwans dag ingepland. Ben benieuwd of die er ook echt gaat komen.